Fietstocht naar Rome - september 2015

Dag 22 - Monte di Fo - Barberino Val d'Elsa

Vanochtend de eerste kilometers lekker gedaald, maar het feest houdt natuurlijk een keertje op! We weten dat we in Toscane fietsen en dat er vrijwel geen stukje vlak is. Een lekkere afdaling wordt steevast opgevolgd door een klimmetje. Het landschap was adembenemend mooi. Prachtige vergezichten, leuke plaatsjes, het kon niet op. Kwamen vandaag door Florence. De dom alleen van een afstandje gezien. Na Florence veranderde het landschap. Naast wijngaarden zagen we ook veel olijfbomen en de voor Toscane zo kenmerkende cipressen. Afgewisseld met leuke dorpjes met okergele huizen. Je zou alles wel op de foto willen zetten! Wat alleen erg vervelend is, is de soms belabberde toestand van het wegdek. Scheuren, hobbels, je stuitert som van je fiets af! Aan het eind van de dag zochten we weer een camping op. Dit keer een terrassencamping met uitzicht op het Toscaanse landschap. De onder gaande zon kleurt de hemel oranje. Een prachtig gezicht. Morgen nog zo' n dag en dan richting Sienna...

Dag 21 - Bologna - Monte di Fo

Fietsen vanochtend weg uit Bologna. Kochten in een supermarkt nog wat eten voor het ontbijt. Bij de uitgang van de supermarkt stond een bedelaar. Dit hadden we al een paar keer eerder gezien. Je zou toch maar de hele dag daar moeten staan en afhankelijk zijn of de mensen je iets wilden geven. Wij waren heerlijk vier weken onderweg en genoten van iedere dag! Wat een verschil. Als je de man iets zou geven wist je niet wat hij ervan zou kopen. Zou in Italië het sociale systeem zo anders zijn als in Nederland? Hebben ze in Italië ueberhaupt Voedselbanken*? Veel vragen waar we geen antwoord op hadden. We hadden de bergen al in de verte zien liggen, maar voordat we er erg in hadden, begonnen de weg al te stijgen en daarmee het landschap te veranderen. Dit was Toscane! Een mooi groen dal en leuke plaatsjes. We moesten heel wat klimmen, maar het ging heel geleidelijk. Af en toe stukken van 8%, maar met mooie uitzichten, heerlijk fietsweer, was het prima te doen. We hadden gepland te overnachten op een camping bij de Passo della Futa. Helaas was deze camping twee dagen terug gesloten. Hadden het geluk dat de volgende camping niet veel verder lag en dat het naar deze camping alleen maar dalen was. Bovendien was dit een leuke camping, beschut gelegen in een dalletje. We aten wat in het restaurant op de camping. Er hing een heel gezellig sfeertje en het eten was erg lekker. Morgen zouden we de eerste kilometers verder dalen, voordat we zouden aankomen in Florence. Heerlijk weer een dag fietsen door het mooie Toscaanse landschap.....

(* over de Voedselbank gesproken, u/jij kunt ons nog steeds sponsoren voor de Voedselbank. Doen hè!)

Dag 20 - Lendinara - Bologna

Vertrokken vanochtend en fietsten door een nevelig landschap. De Povlakte is een beetje saai om door te fietsen en we hadden de pech dat er een wind op stak die we ook nog eens pal tegen hadden. Ook ging het steeds harder waaien. Bij Acchiobello fietsten we langs de Po. Het leek wel een Nederlands landschap: dijkjes en Rivieren! Kwamen door Ferrara, een mooie stad. Zakten verder naar het zuiden en kwamen uiteindelijk bij Bologna uit. Daar zochten we een camping om te overnachten. Een camping achter een hostel, zag er een beetje vreemd uit... Morgen zouden we in Toscane fietsen, waarbij we eerst nog een pittige klimetappe voor de boeg hadden. Maar hopen dat de wind een beetje zou gaan liggen....

Dag 19 - Verona - Lendinara

Er stond in het boekje dat de camping aan een drukke weg lag. Nu, dat klopte inderdaad! Ongelofelijk hoeveel verkeer er voorbij raasde! Snel de spullen ingepakt en weer op pad. Binnen no time zaten we in het centrum van Verona. Namen daar ons ontbijt, bestaande uit een broodje en een capochino. Verder de stad door gereden. Wat een prachtige gebouwen, maar ook wat een verkeer! Bij de Arena stopten we even om wat foto's te maken. Hele hordes Chinezen liepen er rond. We fietsten de stad weer uit en volgden de Adige. Het landschap was vlak. Heel in de verte zagen we nog de bergen. Daar kwamen we vandaan! Omgeploegde akkers en wijn- en appelgaarden wisselden elkaar af. Fietsten door leuke dorpjes met fontijnen en gehuchtjes met bouwvallige boerderijen. Het leukste plaatsje vandaag was ongetwijfeld Montagnana. Een volledig ommuurde stad net torens en kastelen, een hoofdstraat met pastel gekleurde gevels en een mooi plein. Een plaatje! Besloten om nog een stukje door te fietsen. Kwamen door aantal plaatsen die feestelijk versierd waren en allemaal in een andere kleur. Oranje met als teken een vos, blauw met als teken een vlinder, roze met aks teken een varken, enz. Fietsen tot Lendinara, een middelgrote stad. Daar zouden we in een B&B slapen. Zochten de eerste uit de lijst uit het boekje van Reitsma op. Snel gevonden, aangebeld en een oudere dame deed open. Helaas, het B&B runde ze al een tijdje niet meer. Ze was wel zo aardig om andere onderkomens te bellen, net zolang tot ze er een gevonden had waar nog een vrije kamer was. Ze was zelfs zo behulpzaam om met haar auto voor ons uit te rijden naar dat B&B. Geweldig! We konden de fietsen in de garage zetten. Na ingecheckt te hebben liet de eigenaresse ons alles zien. Het was een prachtige ruimte. Na een heerlijke douche liepen we het centrum in naar de plaatselijke pizzaria. De ijssalon een stukje verder was goed voor het toetje. Wat is Italië toch een heerlijk land. Wetend dat in NL de herfst was begonnen, liep je hier 's avonds heerlijk in je T-shirt buiten. Morgen weer zo' n dag?

Dag 18 - Caldaro - Verona

Vanochtend op tijd vertrokken, want we moesten de trein halen! (Ja,ik had mijn stoeltje ingepakt!) Vanaf Caldaro fietsten we naar Auer. Daar namen we de trein naar Trento. Zagen weer hetzelfde landschap aan ons voorbij gaan, alleen nu met een snelheid van zo'n 120 km! Ruim half uur later waren we in Trento. Na wat gehannes met het uit de trein krijgen van de fietsen en met liften konden we per fiets onze tocht vervolgen. We volgden weer de Etsch/Adige, die nu alleen nog maar de Adige heet. Zakten af tot Rovereto. We zaten nu ter hoogte van het Gardameer, alleen fietsten we een dal oostelijk naar beneden. Veelal langs en door wijngaarden. Een mooi groen dal met leuke plaatsjes waar we langs reden. Bij Rivoli moesten we nog een keer klimmen voordat we de Alpen definitief achter ons konden laten liggen. Een mooi vrijliggend fietspad met zelfs weer haarspeldbochten. Verder reden we naar Bussolengo, waar we door een straat reden met allemaal terrasjes. Het begon allemaal steeds Italiaanser te worden. Zelfs de Lidl was heel anders als in NL. Heel veel typisch IItalaanse producten. Het laatste stuk reden we langs een een irrigatiekanaal, kaarsrecht en op den duur wel er. Beetje saai. Gelukkig bereikten we de buitenwijken van Verona. Aan een drukke weg lag de camping waar we zouden overnachten. Morgen eerst naar Verona fietsen en een bakkertje opzoeken voor een lekker broodje. Weer een geweldige fietsdag achter de rug, waar we weer heel veel hadden gezien..

Dag 17 - Caldaro - Caldaro

95 Kilometer gereden en geen meter opgeschoten! Lees verder. Vanochtend met regen opgestaan. Gelukkig met afbreken van de tent even droog maar toen we wegfietsten van de camping regende het weer...Zochten de Adige weer op die in een afwisselend breed en smal dal kronkelde. Gelukkig werd het rond tien uur droog en daarna deed de zon zijn best er doorheen te breken. Bij Lavis (waar alleen Italiaans werd gesproken) wilden we gaan eten. Zoals gebruikelijk zochten we een mooi plekje op en haalden we onze opvouwbare stoeltjes uit de tas. Voor Arie geen probleem, maar ik kwam erachter dat ik het stoeltje was vergeten in te pakken. Wat nu? We besloten maar terug te fietsen, want zonder stoeltje is maar niks...Camping gebeld en daar was het stoeltje bij de receptie afgegeven. Zodoende hebben we vandaag lekker gefietst, maar zijn geen meter opgeschoten. Morgen zouden we tot Trento met de trein gaan, zodat we traject van vandaag niet nogmaals hoefden te fietsen....

Dag 16 - Prato - Caldaro

We waren vergeten broodjes te bestellen, maar de eigenaar van de camping ging speciaal voor ons broodjes halen en zo hadden we toch een lekker ontbijtje met broodjes, beleg en een kop koffie. De bergtoppen waren verscholen achter de wolken. Deze dag had twee sleutelwoorden: afdalingen en appels. In feite hebben we bijna de hele dag gedaald en fietsten we de hele dag langs appelbomen. We volgden de Etsch/Adige en door de afdaling maakten al snel de nodige kilometers. Route liep eerst richting Merano, net voor Merano liep de weg stijl naar beneden met zelfs een fietspad met de nodige haarspeldbochten, daarna fietsten we een stuk door Merano. Daarna richting Bolzano waar we met een boog omheen fietsten. We volgden een stukje een oude spoorlijn met een aantal tunneltjes. Tenslotte fietsten we richting Caldaro, waar het Lago di Caldaro bij lag en waar ook onze overnachtingscamping aan lag. Het was een beetje gaan regenen, maar toen we een poosje op de camping waren werd het gelukkig weer droog. Volgens de weersverwachting voor morgen zou het wisselvallig weer worden met grote kans op een bui(tje). We wachten maar af....

Dag 15 - Pfunds - Prato(I)

Vandaag zouden we versterking krijgen. Broer Anton aus Tirol zou met de auto naar Pfunds rijden en een stuk met ons meefietsen. Vanaf de camping fietsten we naar de Zwitserse grens. Deze weg is een stuk rustiger als de doorgaande weg door Oostenrijk welke naar Nauders loopt. Wat een prachtige natuur! Een snel stromende Inn in de diepte en prachtige rotspartijen. De weg liep glooiend omhoog tot we bij de plaats Martina kwamen. Daar klommen we zo'n 450 omhoog middels elf haarspeldbochten. Boven gekomen (de Norbertshoehe) hadden we een mooi uitzicht over de omliggende bergen. Anton had zijn racefiets meegenomen en was uiteraard veel eerder boven. We merkten dat we Silvretta ervaring hadden, want het klimmen ging prima. In Nauders dronken we een kop koffie op een terras en daarna fietsten we verder naar de Resiapas. Er was een wielerronde aan de gang en er kwamen wel honderden racefietsers voorbij! Net voorbij de Resiapas ging Anton weer terug en wij fietsten verder langs het Lago di Resia. Geweldig dat blauwe water van het meer bij het groen van de omliggende berghellingen. In de verte de witte toppen van wel drieduizend meter hoge bergen. Verder ging de weg langs nog een meertje (Lago della Muta). Na de klim ging de weg nu alleen maar naar beneden. Kwamen door het prachtige plaatsje Burgosio. Leuke smalle straatjes en pleintjes, kerktorens en kastelen. Wat een prachtig landschap. Via Glorenza ( een plaatsje met een volledig in tact zijnde stadsmuur met torens fietsten we verder tot we uiteindelijk in Prato kwamen. Daar was een mooie camping en we besloten daar te overnachten. De winkels waren (helaas) dicht, dus liepen we naar een van de pizzeria' s in het dorp voor een heerlijke pizza. Weer een geweldige dag achter de rug. Morgen zouden we weer verder dalen, de reis verliep tot nu toe uitstekend!

Ps,

leuk dat de verslagen zoveel gelezen worden. Denkt u/jij nog aan ons sponsordoel?